Program chipowania rejestracji i identyfikacji
Materiał zaczerpnięty w całości z 
DLACZEGO IDENTYFIKACJA ELEKTRONICZNA?
Mikroczip nadaje zwierzęciu tożsamość przypisując go w sposób nierozerwalny do właściciela dostarczając stałej, unikalnej pod względem kodu identyfikacji, która nie traci swej wartości wraz z upływem czasu ani się nie wybarwia tak jak tatuaże.
Mała kapsułka wielkości ziarnka ryżu z zakodowanym numerem identyfikacyjnym w prosty i bezbolesny sposób zapewnia Twojemu zwierzakowi bezpieczny powrót do domu.
Identyfikacja elektroniczna stanowi najlepszą profilaktykę bezdomności oraz przeciwdziała nielegalnemu handlowi oraz kradzieżom.
Oznakowane zwierzę staje się dużo bezpieczniejsze.Wszczepiony pod skórę, niewidoczny mikroczip w każdej chwili umożliwia skontrolowanie tożsamości zwierzęcia.
Oznakowanie mikroczipem jest bezpieczne, bezbolesne i trwa parę sekund.Odbywa się to w taki sam sposób jak zastrzyk (np.szczepienie przeciwko wściekliźnie) jednakże igła jest troszkę większej średnicy.
Dlaczego po oznakowaniu należy zwierzę zarejestrować w bazie danych?
W przypadku odnalezienia czworonoga sam mikroczip nic nie da. Bardzo często spotykamy się z sytuacjami, w których właściciel myśli że w mikroczipie zakodowane są dane o właścicielu i samym psie.
Niestety jest to błędne pojęcie. Mikroczip zawiera tylko i wyłącznie numer, który musi zostać przypisany do bazy danych.
Numer ten należy zarejestrować w bazie danych wypełniając specjalny druk lub formularz na stronie internetowej w którym zamieszczamy dane właściciela i samego psa, a dopiero potem automatyczny system lub administrator danych wpisuje te informacje do bazy danych.
W chwili znalezienia zwierzęcia można specjalnym czytnikiem odczytać numer i po skontaktowaniu się z bazą danych uzyskać dane o właścicielu i tak jak po nitce do kłębka trafić do właściciela.
Znakując swoje zwierzę w lecznicy upewnij się czy lekarz współpracuje z Polskim Towarzystwem Rejestracji i Identyfikacji Zwierząt i czy po oznakowaniu numer mikroczipa wprowadzony zostanie do bazy danych.
Jako właściciel masz prawo uzyskać taką informację a lekarz ma obowiązek takiej informacji udzielić. Sama informacja że dane przekazywane są do "Ogólnopolskiej Bazy Danych" jest niewystarczająca.
Gwarancją umieszczenia rekordu w bazie danych jest podpisanie druku rejestracyjnego. Jeżeli oznakowałeś swojego pupila w lecznicy, która nie współpracuje z PTRIZ masz możliwość odpłatnego umieszczenia rekordu w Ogólnopolskie Bazie Danych.
O IDENTYFIKACJI
Identyfikacja zwierząt stosowana jest przez człowieka od setek lat. Zmieniają się założenia technologiczne i poszczególne elementy. Cel pozostaje jednak ten sam, chodzi o nadanie zwierzęciu tożsamości i przypisaniu go do właściciela.
Przez wiele lat człowiek wypracowywał różne techniki znakowania zarówno w identyfikacji zewnętrznej - wizualnej jak i tej, która integralnie związana jest ze zwierzęciem, jak wymrażanie, wypalanie czy tatuaż.
Wszystkie te metody okazują się jednak niedoskonałe i limitowane przez technologię, w której są wykonywane.
Tatuaże wybarwiają się bądź zacierają, brak jest też prawidłowych schematów identyfikacyjnych oraz profesjonalnie prowadzonych rejestrów. Metoda ta, będąca najczęściej stosowaną przez hodowców, ma jednak więcej wad niż zalet.
Identyfikacja za pomocą mikroczipa staje się coraz bardziej popularna i trzeba zaznaczyć, że prowadzona w prawidłowy sposób jest najdoskonalszą i najmniej szkodliwą spośród dotychczas poznanych metod.
Staje się jednak bezcelowa bez utrzymania poprawnego schematu, jakim jest rejestracja w bazie danych.
Istnienie dobrze zorganizowanego systemu rejestracji współgrającego z prawidłowo prowadzoną identyfikacją zwierząt stanowi o sukcesie i jest gwarancją na utrzymanie głównego założenia, jakim jest jak najszybsze uzyskanie tożsamości oznakowanego zwierzęcia.
Według amerykańskiego instytutu badań statystycznych tylko 16% psów i 2% kotów, które nie zostały oznakowane, a trafiają do schroniska, odbieranych jest przez prawowitych właścicieli.
Niestety dalej w wielu krajach w wyniku eutanazji spowodowanej brakiem możliwości znalezienia pierwotnego właściciela, ginie więcej psów niż w wyniku chorób bądź wypadków.
JAK DZIAŁA MIKROCZIP?
Mikroczip jest urządzeniem pasywnym potrzebującym do aktywacji fal radiowych generowanych przez specjalny czytnik.
Mikroczip składa się z małego układu scalonego zaprogramowanego losowo wybranym 15 cyfrowym numerem. Układ scalony połączony jest z ferrytowym rdzeniem i kondensatorem, na który nawinięta jest miedziana cewkę odgrywająca rolę anteny.
Cały ten układ mierzący ok. 9mm x 1,5mm zatopiony jest w laserowo zaklejoną szklaną kapsułę, która wielkością odpowiada ziarenku ryżu i mierzy 12mm x 2.1mm
Transponder (mikroczip) aktywowany jest przez fale radiowe wysyłane przez czytnik. Po przetworzeniu przez mikroprocesor fala radiowa zawierająca zakodowany numer mikroczipa wysyłana jest z powrotem do skanera, który ją dekoduje i wyświetla w postaci numeru identyfikacyjnego na ekranie cała procedura trwa mniej niż 40 milisekund.
Odległość odczytu przy użyciu standardowego kieszonkowego czytnika waha się w granicach od 5 cm do 10 cm i uzależniona jest głównie od rozmiaru jego anteny.
W najczęściej stosowanych czytnikach kieszonkowych nie przekracza jednak 10 cm.
Ze względu na to, że mikroprocesor nie potrzebuje wymiennych źródeł zasilania ani części, które podlegają wymianie można stwierdzić, że jego sprawne działanie trwa dziesiątki lat, a na pewno dużo dłużej niż życie przeciętnego zwierzęcia.
Mikroprocesory dostarczają stałej, unikalnej pod względem kodu identyfikacji, która nie traci swej wartości wraz z upływem czasu ani się nie wybarwia tak jak tatuaże.
Według World Small Animal Veterinary Association (WSAVA) oraz The Federation of European Companion Animal Veterinary Associations (FECAVA) dopuszczalne są dwa miejsca implantacji mikroczipa na ciele psa bądź kota. Mikroczip implantowany jest podskórnie na grzbiecie pomiędzy łopatkami bądź podskórnie w środkowej części szyi po jej lewej stronie.
Dlaczego popieramy tylko implantację pomiędzy łopatkami?
Miejsce to powoduje zdecydowanie mniejszy dyskomfort dla naszego czworonoga, a ze względu na swoje anatomiczne usytuowanie obniża ryzyko ewentualnej migracji.
Według doświadczenia lekarzy brytyjskich i amerykańskich oraz tych którzy znakują setki psów i kotów rocznie, identyfikacja między łopatkami jest dużo bezpieczniejsza i w porównaniu do implantacji po lewej stronie szyji cechuje się dużo niższym ryzykiem ewentualnych powikłań, jak również migracji mikroczipa w pierwszych 3 tygodniach od implantacji. Na terenie Wielkiej Brytanii, Irlandii oraz USA identyfikacja po lewej stronie szyi jest niedozwolona.
Sam zabieg implantacji jest bezbolesny i zwykle zwierzę reaguje na to w taki sam sposób jak na normalny zastrzyk.
Mikroprocesor jest biokompatybilny i nie powoduje żadnych reakcji alergicznych. Dla dodatkowej ochrony przed migracją w ciele zwierzęcia niektórzy producenci powlekają mikroczipy związkami polimerów, które pomagają na odpowiednie usadowienie się implantu i jego zakotwiczenie w tkankach podskórnych. Zobacz więcej o osłonie antymigracyjnej.
Psy i koty identyfikuje się podczas ich pierwszych szczepień. Na zachodzie hodowcy wszczepiają mikroprocesor pomiędzy 5 a 8 tygodniem życia. Oczywiście identyfikację można przeprowadzić również w późniejszym okresie.
PASEK IDENTYFIKACYJNY
Wszystkie psy (koty na życzenie) znakowane czipami przez lekarzy współpracujących z Polskim Towarzystwem Rejestracji i Identyfikacji Zwierząt bądź znakowanych w bezpłatnym dla właścicieli Ogólnopolskim Programie Identyfikacji i Rejestracji Zwierząt PODAJ ŁAPĘ® otrzymują podczas znakowania dodatkową, wizualną formę identyfikacji jaką jest specjalny plastikowy pasek przywieszany na obroży.
Pasek jest wspaniałym zabezpieczeniem. Osoba, która znajdzie oznakowane czipem zwierzę z przywieszonym do obroży paskiem identyfikacyjnym może w szybki sposób skontaktować się z biurem PTRIZ dzwoniąc na całodobowy numer telefonu, gdzie uzyska informacje na temat kroków które musi poczynić aby zwierzę wróciło bezpiecznie do właściciela.
Identyfikacja elektroniczna staje się coraz bardziej popularna, jednakże bardzo często osoba odnajdująca zagubionego psa lub rasowego kota, nie ma świadomości że zwierze posiada czip.
Statystyki mówią same za siebie - Pasek wskazuje odpowiednią drogę!
Sposób zaczepienia paska na obroży
Pasek posiada jednokierunkowe zapięcie zatrzaskowe, uniemożliwiające jego otwarcie po zaczepieniu, bądź zerwanie, tak jak to się często dzieje w przypadku zwykłych adresówek lub aluminiowych blaszek.
Wyjątkowy materiał z którego wykonano pasek oraz unikalna technologia w jakiej został wytworzony – utwardzany promieniami ultrafioletowymi nylon podwoduje że trwałość takiego paska obliczona jest na wiele lat niezależnie od warunków w jakich jest użytkowany – noszony na skórzanej obroży badź na łańcuszku ze stalowych kółek.
Ze względu na jaskrawe kolory (niebieski bądź żółty) nie tracące wraz z upływem czasu swojej intensywności oznakowane paskiem zwierzę widoczne jest z daleka.
W przeciwieństwie do metalowych adresówek noszony na obroży pasek nie wydaje metalicznego dźwięku przy każdym ruchu zwierzęcia.